”Carta al mismo poeta plagiador” - ”Carta al mismo poeta plagiador” de Elisabeta Boțan
![]() |
Elisabeta Boțan |
Scrisoare aceluiași poet plagiator
Acum nu mai tac, vânător de suflete naive.
Poezia plânge în brațele tale,
precum o biată amantă maltratată.
Și,
de aceea,
condeiul tău hămesit cotrobăie
prin versurile altora,
atunci când le găsești publicate pe rețea.
Tu,
ești călătorul clandestin
prin înălțimile cuvintelor mele,
cel care trăiește și scrie
cu muze de împrumut!
Carta al mismo poeta plagiador
Ya no me callo, cazador de almas ingenuas.
La poesía llora en tus brazos,
tal pobre amante maltratada.
Y,
por eso,
tu pluma muerta de hambre rebusca
entre los versos ajenos,
cuando los encuentras en la red.
Tú,
eres el viajero clandestino
que sube en las alturas de mis palabras
el que vive y escribe
con musas de préstamo.
Contactar con la poeta y traductora: Elisabeta Boțan
Comentarios
Publicar un comentario